Feeds:
Berichten
Reacties

Piratenbroeken

Al een hele tijd geleden pinde ik het idee op pinterest. Maar zoals zoveel van die snel-klaar projecten, bleef dat maar uitgesteld worden. Het kwikkel kwakkel weer vraagt echter om tussenin broeken. Piratenbroeken dus.

Dé manier om Kleine Pruts te belonen, is door haar ’s morgens zelf haar kleren te laten kiezen. Oké, enige sturing hierbij is wel nodig, want we willen haar ook niet als clown de deur uit sturen. Meestal mag ze dan kiezen uit een paar setjes van kleren. Steevast kiest ze voor een broek. Want “rokjes en kleedjes zijn wel voor meisjes, hé mama”.

Kleine Pruts is nog steeds de kleinste van haar klas, maar toch behoorlijk gegroeid ondertussen. Heel wat broeken zijn dan ook te kort geworden. Bovenaan passen ze nog perfect, maar water in de kelder, da’s het nu toch ook weer niet.
Er werd een stukje van de onderkant afgeknipt en voorzien van boordtricot. Eén – twee – drie… klaar!

Al blijf ik hopen dat het daar toch stilaan te warm voor gaat worden en we allemaal eindelijk echte zomerkleren aan kunnen trekken (zonder kou te moeten lijden).

Snelle kaartjes

Ik ♥ postkaartjes. Ik koop er dan ook regelmatig. Maar ze opsturen of weggeven, daar heb ik meer moeite mee. Liefst hou ik ze gewoon zelf.

Deze van Karen vind ik geweldig. Net als deze . Van Hilde Groven  heb ik er een paar ingekaderd en een mooi plaatsje gegeven op de kamer van Kleine Pruts.

’t Was dus niet uit noodzaak dat ik deze kaartjes zelf gemaakt heb. Maar eerder om er te hebben om op te kunnen sturen. Heel gemakkelijk en snel klaar. Benodigdheden: witte steekkaarten, restjes vilt, naaimachine en letterstempels.

En nu? Nu wil ik deze eigenlijk ook liever zelf houden :-).

Kinderspel

Kussenslopen maken is kinderspel. Zeker dankzij de duidelijke tutorial van Mina Dotter. Afgelopen maandag op onze derde thema-avond bij de Knappe Knoopjes bewezen enkele nieuwe leden het al: voordien amper achter een naaimachine gezeten en een prachtige kussensloop als resultaat na één avond.

Dit leek me dan ook het ideale project om Grote Pruts met de naaimachine kennis te laten maken. Het idee spookte al langer door mijn hoofd, en toen ik hier en hier zag dat die naaimachine best wel veilig is voor kinderen (zelfs veel jongere kinderen krijgen dat ding onder controle) leek mij de tijd rijp.

Vriendje P. kwam logeren en ook hij had er zin in. Beiden kregen een witte lap als voorkant die eerst mocht gekleurd worden met textielstiften. De paspel werd achterwege gelaten. Je moet niet gaan lopen als je nog niet kan stappen hé. Het omzomen van de achterflappen deed ik voor alle zekerheid snel zelf, al besef ik nu dat ik mijn zoon zeker niet moet onderschatten.

Het resultaat: twee prachtige kussens waarop de jongens APETROTS zijn! En ik ben trots op die twee kereltjes.

Later wordt Kleine Pruts een grote jongen. Gisteren was het heel even poetsvrouw, maar vandaag wil ze alweer grote jongen worden. Een voordeel hiervan, is dat de roze fase aan haar voorbij lijkt te gaan. Al hou ik mijn adem nog even in, want zo’n driejarige, dat draait gelijk de wind.

Rokjes en kleedjes en… -alsof ik de duivel in persoon ben als ik het nog maar durf voorstellen- kousenbroeken, wil ze dan ook niet meer aan. Dat is niks voor grote jongens. Plezant is anders, als je juist liefst van al kleedjes naait.

Ik hoop op beterschap tegen het mooie weer, maar voorlopig waag ik me dan maar aan broekjes voor haar. Al een geluk dat ze nogal ruimdenkend is en bollen en gele biezen perfect vindt voor grote jongens.

Facebook

Facebook wordt wel eens de-goed-nieuws-show genoemd. Voor mij is facebook echter vooral een uitlaatklep. Laten-we-er-maar-mee-lachen-want-anders-ga-ik-serieus-uit-mijn-krammen-schieten.

Mijn meest recente statussen waren dan ook:
– … verstopte alle lippenstiften waardoor Kleine Pruts pritt moest gebruiken om haar lippen in te smeren.
– … moest in het ballenbad (het grote, in de binnenspeeltuin) op zoek naar Kleine Pruts haar broek.
– … en de dochter die een gans pakje kauwgom ineens opat -letterlijk-
– waarom een lippenstift hier in één dag ‘op’ is (begeleid van een foto van Kleine Pruts die haar gezicht en haren heeft ingesmeerd met een ganse labello die ze eerst zacht gekneed had in haar handen – ah ja, want dat smeert beter)

Ik ben echt blij dat ik hiervoor op facebook terecht kan en anderen ermee kan laten lachen. Het helpt me om alles wat te relativeren. Want eerlijk… zelf kan ik daar op dat moment meestal niet mee lachen.

Dagen Zonder Vlees

Dat we hier meedoen met Dagen Zonder Vlees, vond ik wel een goede reden om mijn weekmenu’s nog eens online te zetten. Lekkere en snelle vegetarisch recepten zijn altijd welkom.

Synonieme jurkjes

In West-Vlaanderen en in Limburg kan je twee driejarigen spotten met synonieme jurkjes. Hetzelfde model (de cowl neck jumper dress van Heidi en Finn), dezelfde stof, maar in een andere kleur. Een blauwe versie voor Kleine Meid. Eentje in ’t oranje voor Kleine Pruts. Een prachtig hangertje in ruil voor een jurkje. Een zeer geslaagde ruil. Bedankt Kruimel!

Houden van

Vanmiddag tijdens een innig knuffelmoment met Kleine Pruts:

“Lief schatteke, ik hou van u”.
-kusje-knuffel-
“En ik hou van Y.”  
(vriendje van de klas)

Tja…

Nintendo

“Grote Pruts, komt nu alstublieft naar boven” -ongeduldige moeder-
“Ja maar, van papa moet ik eerst nog dood gaan” -geïrriteerde Grote Pruts-
“Ja seg, gaat dan dood hé” -moeder nu ook geïrriteerd-
“Maar ik weet helemaal niet hoe ik dood moet gaan” -driftige Grote Pruts-

Sinds die Nintendo DS hier in huis is, gaan onze gesprekken er inhoudelijk niet bepaald op vooruit.

T-shirts

Voor Grote Pruts naaien is geen dankbare opdracht. Al die schone t-shirten die ik overal zag passeren konden hem eerst niet bekoren. Zijn reactie varieerde van rologen en ‘allez jom, da’s kei belachelijk’ tot keihard lachen en ‘da kunde nu toch nie menen’.

Tot ik, zonder zijn goedkeuring, een t-shirt voor hem kocht van Duns. Toen hij zich er eindelijk overeen had gezet en het aantrok, moest hij toegeven dat dat eigenlijk toch heel schoon was. Stilaan begon hij te beseffen dat er toch meer is dan saaie (al dan niet geflockte) effen t-shirts. En ik mocht aan de slag voor hem.

Een eerste was een proefversie met stof gerecycleerd uit een zwangerschapstuniek. Dat ging verrassend vlot.

Hierna mocht hij zelf stof kiezen en bij Miss Tiggr en Stoere Jongens Stoffen vond hij zijn goesting, waarna ik voor echt aan de slag ging. Samen met S en I gingen we een hele namiddag t-shirtjes maken. Want da’s toch plezanter als je er meteen een gezellige kletsnamiddag van kan maken. Zij maakten prachtige uilen t-shirtjes. Ik maakte deze blauw-wit gestreepte versie met lange mouwen en een rood boordje aan de hals en mouwen:

Maar toen ik aan een volgend begon, weigerde mijn overlock dienst. Nu heb ik altijd er al wel last van gehad dat de draad van de ondergrijper regelmatig brak, maar ik dacht dat dat kwam omdat ik goedkoop overlockgaren van het Stoffenspektakel gebruikte. Dit werd echter té erg. Dus ging ik ’s anderendaags deftig (en duur) overlockgaren kopen. Maar hiermee werd het erger i.p.v. beter. Die draad brak constant. Mijn mail naar de service afdeling van Matri stond al klaar, tot ik daar een link zag naar ‘hoe je machine inrijgen’. Toch maar even bekeken. Kunt ge nu geloven dat in de handleiding een heel andere uitleg stond??? Mijn machine dus ingeregen volgens het filmpje en toen ging er een nieuwe overlockwereld voor mij open. Ik lock gelijk nooit tevoren. En in een wip waren dan ook klaar:

het rood-wit gestreept t-shirt met korte mouwen en bruine boord

het vossen t-shirt met lange effen raglan mouwen

het pinguin t-shirt met raglan mouwen

Het pinguin shirt is trouwens favoriet. Van een ommezwaai gesproken!

Als je ook een Lewenstein overlock hebt: check voor het inrijgen dit filmpje en laat de handleiding links liggen.