Feeds:
Berichten
Reacties

Archive for september, 2009

Bofkont

Met al die cadeautjes die ik maakte en nog aan het maken ben, was ik al vergeten dat ik -met dank aan de Grote Cisca Actie– ook nog een cadeautje ging krijgen. Maandag bracht de PTT hier een bomvol pakketje van Lindy. Ga zeker eens kijken in haar webwinkeltje Het Paarse Schaap. Zo’n mooie dingen dat zij heeft!

En ik was dus de gelukzak, de bofkont, de chancebiegel, die na haar gereageerd heeft en een cadeautje van haar mocht ontvangen. En wat voor één! Een lief frutselknuffeltje, spuugdoekjes, mooi lint met pailletjes, een hangertje, drop, zeer mooie bloemenstof… Het kon echt niet op.

Ontzettend bedankt!

IMG_1865IMG_1866

Read Full Post »

Geschmonken

Grote Pruts is zeer mondig. Hij kon al erg vroeg zeer goed en mooi praten en is er sindsdien niet meer mee opgehouden. Maar de Nederlandse taal is nu niet echt de gemakkelijkste en wat vervoegingen van werkwoorden betreft heeft hij soms wel wat moeite. Hij leert dat het niet ‘geloopt’ maar ‘gelopen’ is en niet ‘gezwemd’ maar ‘gezwommen’.

Waar ik niet goed tegen kan -en hem dus ook altijd op zal verbeteren- is als hij ‘zijn’ en ‘haar’ verkeerd gebruikt. Het is opa ‘zijn’ jas en oma ‘haar’ tas. Maar wat wordt het dan ineens ingewikkeld als het over vriendinnetje ‘haar’ broer gaat. Volgens hem moet het vriendinnetje ‘zijn’ broer zijn, aangezien de broer een jongen is. Jamaar neen hé, het is de broer van vriendinnetje en vriendinnetje is wel een meisje. Het is dus vriendinnetje ‘haar’ broer. Neen neen mama, de broer is veel groter, dus die wint. Daarom: het is vriendinnetje ‘zijn’ broer.
Tja, en dan geef ik het even op. Tegen zo’n kinderlogica kan ik niet op.

En soms klinkt er iets heel grappigs uit zijn mond. Mama, hebt gij u al geschmonken (ipv geschminkt)?

Read Full Post »

Staan

Vanmiddag bij mijn moeder zagen we Kleine Pruts nog verwoede pogingen doen om te gaan staan. We zeiden nog dat het nu echt niet lang meer zou duren vooraleer ze zelf zou gaan rechtstaan.

Om 17u30 thuisgekomen, Kleine Pruts in haar parkje gezet en wat is het eerste dat onze kleine mie doet? Gaan staan!
Gek is dat, zo’n ieniemiene mensje ineens zien zelf gaan rechtstaan.
En dan besef ik wat een geluk ik heb dat ik -in tegenstelling tot bij Grote Pruts waar ik het door het werk allemaal heb moeten missen- dit allemaal zo bewust mag meemaken. En tegelijk ben ik bang om nog maar te knipperen met mijn ogen. Bang dat ze dan ineens groot is geworden…

Read Full Post »

Verwend

Er werd hier de afgelopen dagen weinig nieuws gemeld. Dit kan verschillende dingen betekenen: ofwel heb ik het te druk met vanalles en nog wat (naaien, niet thuis zijn, …) ofwel heb ik last van mijn humeur en dan blog ik liever niet. Deze keer had het met het laatste te maken. Tot hier vrijdag door Knofje abrupt een einde aan werd gemaakt.

Een tijdje geleden spraken we af om te swappen. Zij zou iets voor mij maken en ik iets voor haar. We plakten er geen timing op en maakten ook geen afspraken over het hoe en het wat. Zo zou de verrassing compleet zijn.

Mijn slechte humeur verdween vrijdagavond als sneeuw voor de zon. Hoe kan het ook anders, met zo’n mooie cadeautjes.

Dankjewel lieve Knof!

swap1

IMG_1841

swap

Read Full Post »

IMG_1759Op één dag was het gemaakt, maar dat kwam dankzij de zeer duidelijke handleiding. De mooie bloemenstof komt van bij NoeKs. Kleine Pruts is helemaal gelukkig in deze draagdoek. Stofzuigen, strijken, dweilen, koken, … op mijn rug vindt ze het allemaal oké.

IMG_1769

Read Full Post »

Behalve cadeautjes maakte ik ook nog een rokje. Nu Kleine Pruts mooi kan zitten, zich begint op te trekken en rondkruipt door het hele huis, kan ze namelijk rokjes aan. Ik kan daar niks aan doen, maar bij baby’s die alleen maar liggen, vind ik dat niet zo mooi. Bij zo’n al iets ‘grotere’ baby is dat wel stoer, zeker met een broek eronder.

Rokjes dus. Dat had ze nog niet echt (behalve dan dit). Het lazy-days model is heel fijn en gemakkelijk om te maken. Maar Kleine Pruts mag gerust wat meer ‘volume’ hebben. Daarom dat ik op basis van dat eenvoudig model een rimpelrokske maakte.

Ik zal hieronder even uitleggen hoe je het maakt. Ook voor beginners -en aan de reacties merk ik dat er heel wat mensen willen gaan naaien, maar niet goed durven- is dit een leuk startprojectje.

Om te beginnen heb je verschillende stroken stof nodig. Ik dacht een rokje met drie stroken te maken, maar bij nader inzien zou dat te lang worden, en heb ik het bij het ineenzetten gehouden op twee stroken. Je maakt een volgende strook steeds een stuk langer dan de vorige strook.

IMG_1784

Vervolgens stik je met een grote rechte steek twee evenwijdige stiksels aan één kant van de stof. Dit zet je niet vast met een backstitch aan het begin en einde en best doe je dit in een contrasterende kleur. De bedoeling is namelijk om achteraf deze stiksels er weer uit te halen en dan is het wel makkelijk als je deze beter ziet. (Bij de strook stof die als bovenkant van het rokje zal dienen, doe je dit niet.)

IMG_1786

Als je nu aan de  twee bovendraden die je gestikt hebt trekt, zie je dat je zo de stof laat ‘rimpelen’. Dit doe je links en rechts, totdat je dezelfde lengte verkrijgt als deze van de strook stof waaraan dit stuk moet gevestigd worden.Als je de juiste lengte hebt, zet je de draad waaraan je getrokken hebt, best even vast door deze rond een speldje te wikkelen. Nu kan je de rimpels mooi gelijkmatig over de ganse strook verspreiden.

IMG_1787

IMG_1789

IMG_1791

Dan gaan we stroken aan elkaar vastzetten. Dit doen we met de goeie kanten van de stof tegen elkaar en door tussen de twee tijdelijke stiksels te stikken. Opgelet: nu neem je best wel een ‘matching’ kleur, vooraan en achteraan even heen en weer stikken dat het goed vast zit en best een iets kleinere steek.

IMG_1795

IMG_1796

Hierna komt het werkje wat het langst duurt: de tijdelijke stiksels verwijderen met een ‘seam-ripper’. Kent iemand hier trouwens een Nederlands woord voor?

Dit doe je zo voor alle stroken. Bij mij waren het er dus nu maar twee. En hierna kunnen de twee zijkanten aan elkaar gezet worden.

Vervolgens nog een zoom onderaan en een bredere zoom bovenaan. Die zoom bovenaan laat je een paar centimeters van de naad open. Hier kan je de elastiek (die je eerst even aangemeten hebt) doortrekken. Dan alleen nog die paar centimeters die je had opengelaten dichtstikken. Klaar!

IMG_1797

IMG_1806-2
IMG_1800-2

Read Full Post »

Cadeautjestijd

Omdat ik de grote cadeautjesactie van Cisca zo’n geweldig idee vond, wilde ik haar ook een cadeautje sturen. Eigenlijk stond al vrij snel vast wat ik wilde maken. Pas maakte ik mezelf nog zo’n handig zsazsa pamperzakje in toile ciree. Met drukknoopjes in plaats van velcro, want velcro gaat bij mij altijd aan vanalles plakken waaraan het niet moet plakken. Aangezien Cisca nogal ‘issues‘ heeft met ‘poep’ (zo zegt/schrijft zij dat zo mooi; hier is het platweg ‘kak’ – als je trouwens ‘poep’ bij haar ingeeft als zoekterm, vind je maar liefst 15 logjes/blogposts!), leek zo’n pamperzakje wel aangewezen. Aangevuld met een bijpassend zakzoekenzakje (ook van madame zsazsa)  werden ook de snottebellen voorzien. Als ze de rood-witte ruitjes beu is, kan ze het altijd omdraaien en de effen blauwe versie gebruiken.

cadeautjestijd

Voor Naja maakte ik hetzelfde zakdoekenzakje, maar dan in groot model. De binnenkant hiervan is rood.En aangezien zij pas begonnen is met naailes, mag een speldenkussen niet ontbreken. Ik was er al aan begonnen toen ik in de reacties bij Annelyse zag dat ze er helemaal weg van was. Maar toen Annelyse haar heel erg begon aan te moedigen om het zelf te maken, kreeg ik even schrik dat ze het ondertussen al zelf had gemaakt. Oef, was ik even blij dat zij (nog) geen naaimachine heeft. En nu hoop ik dat ze er snel wel één heeft. Want als haar breiwerken indicatief zijn voor wat ze met haar naaimachine gaat maken, dan belooft dat alleszins veel mooie dingen.
Meer foto’s kan je hier vinden.

Cadeautjes maken en geven is zowaar nog leuker dan cadeautjes krijgen.

Read Full Post »

Koppige mie

Het gewicht van Kleine Pruts blijft steken op net geen zes kilo. Erg weinig voor een baby van negen maanden. Maar aangezien ze helemaal gezond is en ze ondertussen goed eet, moeten we ons geen zorgen (meer) maken.

Tot Kind en Gezin vorige week weer stokken in de wielen kwam steken. Blijkbaar is het belangrijk om op deze leeftijd alles niet meer te fijn te mixen en haar ‘brokjes’ te leren eten. ’t Zal wel zo zijn, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ons koppige mie weigert voedsel door te slikken met stukjes (dat koppige heeft ze trouwens van haar vader 😉 ). Ze houdt het even in haar mond om zich dan voorover te buigen en op de grond (noot aan mezelf: dringend een voorzet-/opzetstuk voor kinderstoel kopen) uit te spuwen. Een mens zou er zowaar zijn geduld bij verliezen.

Nu zit ik dus met een dilemma. Blijven volhouden, wetende dat ze gaat afvallen terwijl ze al geen reserves heeft? Of toch alles goed fijn malen en dan zeker weten dat ze eet, maar met het risico dat ze later ook geen eten met stukjes gaat willen eten?

Iemand ervaring hiermee? Tips?

Read Full Post »

Negen maanden

Vanaf vandaag is Kleine Pruts langer ‘uit’ mijn buik dan ze erin heeft gezeten. En wat heeft ze op die negen maanden al veel geleerd!
Momenteel ontdekt ze de wereld in commandostijl. Op haar buik geraakt ze (bijna) overal. En ook haar spraakvermogen ontwikkelt zich in sneltreintempo. Ik ben benieuwd of we zo’n tweede spraakwaterval gaan krijgen.

’t Is trouwens schattig om broer en zus al echt samen te zien spelen. En ruzie maken trouwens ook al. Kleine Pruts wil natuurlijk het liefst ‘dat’ hebben waarmee Grote Pruts juist aan het spelen is en is zich van geen kwaad bewust waarom ze dat dan niet krijgt en waarom die broer van haar zo boos op haar wordt. Ze kijkt dan zo zielig waardoor Grote Pruts haar meestal wel geeft wat ze wil.

Pas negen maanden, en ze windt iedereen al rond haar kleine vingertje.

Read Full Post »

Surfend op youtube, kwam ik toevallig deze tegen. Al mijn haren komen recht omhoog. Van ontroering wel te verstaan. Prachtige versie…

Read Full Post »

Older Posts »