Burda kleedjes

Je kan er niet naast kijken. Overal wordt het Burda kleed geproduceerd. Maar ’t is dan ook een heel simpel, schoon en snel te maken jurkje.

Eigenlijk wou ik een ander kleedje maken. Maar door het gefoefel met het patroon, heb ik toch maar het zekere voor het onzekere genomen en ook dit Burda patroon gebruikt. Met dank aan Meisjesmama trouwens.

Mijn eerste versie ga ik u besparen: een wikkelversie (voorste onderpand dus dubbel) in veel te dikke sweaterachtige stof. Dat valt (staat eigenlijk) gelijk een tent. Trekt op niks dus.

Maar deze versie is al beter. Nu ja, in zo’n dunne tricot ziet ge dus echt elk hobbeltje en bobbeltje, dus corrigerend ondergoed is wel een noodzaak in mijn geval.

Een tweede versie werd ook al gemaakt. Voor de iets frissere dagen om als tuniek op een broek te dragen. Een 15-tal cm ingekort en mét mouwen (ook iets ingekort). Want als het koud genoeg is opdat ik een broek draag, is het ook koud genoeg om mouwen aan uw bloes te hebben.

Een derde en vierde versie zitten helemaal klaar in mijn hoofd (en de stoffen liggen klaar in mijn kast): een jurk zonder mouwen in een licht groene bloementricot en een donkerbruine jurk met lange mouwen voor de winter.

Read Full Post »

Vermiljoen kleedjes

Vriendin K was in april tijdens Handmade Belgium op slag verliefd op Vermiljoen haar mooie stoffen. Ze kocht dan ook meteen drie lappen. Dat ze zelf niet kan naaien, was ze even vergeten. Prutsen to the rescue!

De poezenstof vond ik als ‘lap’ het mooist, maar als afgewerkt jurkje dan weer het minst. Omdat ze hier meer van had gekocht, werd hieruit zowel een simpel A-lijntje (met blinde rits én voering gemaakt – alvast twee maten groter tegen het komende najaar) alsook een schortje waarin een 6-maandentjer de beentjes gemakkelijk in de lucht kan gooien.

De rode jurk kan zowel voor de zomer, zo zonder meer, als voor de winter met een kousenbroek en truitje eronder.

Mijn favoriet? Zonder twijfel het zonnige vlinder-zwier-jurkje.

Valt het op dat ik Snapseed heb ontdekt? 😉

Read Full Post »

Douchepraat

In de douche met Grote Pruts:

“Mama,” (want zo begint elke zin) “waarom hebt gij zo’n dikke poep”
-verontwaardiging-
“Seg Grote Pruts, merci hé”
-onbegrijpende blik, zonder ook maar één teken van pretogen-
“Ja maar echt, gij hebt toch écht een dikke poep. Hoe komt dat?”
-zucht-
Al chance dat Manlief zo slim was om hierna te zwijgen over dat van de kindermond en de waarheid.

Read Full Post »

Pijntje

Hoe ik weet of Kleine Pruts zich écht pijn heeft gedaan of maar een klein ik-wil-getroost-worden-pijntje heeft?

Als ik op de vraag “waar doet het pijn?” als antwoord “daar, aan die steen” krijg, dan is het meestal niet zo erg.

Read Full Post »

De gelaarsde kat

Grote Pruts wist mij woensdagochtend langs zijn neus weg te zeggen: “Ah ja mama, voor dat optreden van zaterdag moeten we ons verkleden en ik heb gezegd dat jij een ‘gelaarsde-kat-kostuum’ voor mij gaat maken.”

-slik-dat komt ervan als je de briefjes in de map van de muziekschool niet tijdig leest

Vanavond heeft hij een voorstelling van de muziekschool. En aangezien het over sprookjes zal gaan, moet ieder kind zich in een sprookjesfiguur verkleden. Een kostuum huren of kopen mocht niet (al ben ik straks wel eens benieuwd welke ouders hier zich iets van aangetrokken hebben). Dat hij geen prinses of fee wil zijn, daar kan ik nog inkomen. Al zag ik het wél helemaal zitten om zo’n kostuum te maken. Maar kon hij dan niet als kabouter of Peter Pan gaan (een pinnemuts en tuniek met legging eronder)? Niet dus, wegens niet stoer genoeg.

Owkee… Wat afbeeldingen googelen op de-gelaarsde-kat leverde volgende info: een asymetrische hoed, kaplaarzen en een cape. En snorharen natuurlijk, maar die teken ik straks wel op zijn gezicht.

Inspiratie voor de hoed vond ik via Meisjesmama op deze link. Maar de werkwijze heb ik helemaal aangepast. Ik vond het maar een gepruts met zo’n flexibele lat en heb alles met passer en de formule ‘omtrek van een cirkel = 2 x straal x pi (3,14)’ gedaan. In plaats van de twee flappen slechts één flap omhoog. En de asymmetrische hoed is klaar.

Voor de kaplaarzen kreeg ik ineens een ingeving: als ik nu eens de mouwen van een oude t-shirt van mij neem en ik stik hier bovenaan (aan de binnenkant) een stukje leer (gelukkig heb ik hier nog enkele lappen nepleer liggen) dat we dan omplooien naar buiten. Als hij dit als ‘beenwarmers’ over een pyjamabroek doet, geeft dat de indruk van kaplaarzen. Daarmee moeten we het maar doen. Alleen zakten die beenwarmers de hele tijd naar beneden en dat is nu ook weer geen zicht. Dan maar vastgestikt aan die pyjamabroek.  Al chance dat Grote Pruts het ’s nachts altijd te warm heeft en geen pyjamabroeken nodig heeft.

De cape had ik nog liggen van Halloween en kan hier nog eens dienst doen.

Oef, al bij al viel het nog mee. Ik kon pas donderdagavond hieraan beginnen (zoeken naar afbeeldingen e.d. inbegrepen) en had verwacht minstens tot zaterdagnamiddag bezig te zijn. Maar kijk eens aan, ik heb gisterenavond nog een filmpke kunnen bekijken.

Read Full Post »

Apetrots

Wanneer ik Grote Pruts naar -alweer- een verjaardagsfeestje breng, voel ik oprecht medelijden met de ouders van het feestvarken. Het allereerste verjaardagsfeestje, daar keken we samen naar uit. Maar nu weten wij ouders wel beter: breng een bende zevenjarigen samen, en het lijken wel varkens.

Na ons laatste feestje hier, ben ik daar meer dan ooit van overtuigd. Alsook van het feit dat wij wél een welopgevoed, geduldig en beleefd ventje hebben.

Na afloop van het feestje waar Grote Pruts vandaag was, nam de moeder van het feestvarken mij even apart: dat we wel trots mogen zijn op zo’n fijn kereltje, dat hij een plezier is om in huis te hebben, dat hij zo beleefd is… Ze zei het niet letterlijk, maar ik merkte heel duidelijk dat ook zij ervaren hadden wat wij in januari mochten ervaren: ’t zijn varkens!

En ja, trots ben ik. Apetrots!

Read Full Post »

Hemd-wordt-kleedje kleedje

Op zo’n feestdag gelijk vandaag wordt er hier opgeruimd. Da’s zo een extra dag dat er eens wat extra kan gedaan worden in huis. En dan komen er dingen te voorschijn uit de speelgoedkist die daar eigenlijk helemaal niet horen te liggen. Zoals een hemd van Grote Pruts dat Kleine Pruts wellicht een tijd geleden uit de wasmand heeft gegraaid en zo goed verstopt had, dat het nu te klein is geworden voor Grote Pruts.

Tijd voor een naaiprojectje dat al lang op mijn lijstje stond: het hemd-wordt-kleedje kleedje. Volgens de tutorial dien je van een mannenhemd te vertrekken, maar één van de voordelen dat Kleine Pruts (nog steeds) zo klein is, is dat het voor haar ook perfect kan met een hemd maatje 122.

Voor de zot werd van de kraag van het hemd een halsbandje gemaakt.

Read Full Post »