Vandaag wordt Grote Pruts zeven. Zeven!!!!!! Eerder verwonderde ik mij er al over hoe de tijd wel vliegt, en nu… zeven! Zaterdag vierden we dit met een aantal van zijn klasgenootjes. Tip: ga met een bende zeven/zes-jarigen NIET bowlingen (of bowlen?). Uwe eigen zoon mag dan wel zeer welopgevoed (danku – alstublieft – mevrouw – mijnheer), geduldig (kan zijn beurt afwachten) en handig zijn met zo’n zware bal, de meeste anderen van zijn leeftijd zijn dat niet. Het was dan ook een gezeur (‘ik heb honger/dorst’) en een geklaag (‘bowlingen is saai’) tot we frietjes kregen. Hierna ging het iets beter. Maar toch… eens, maar nooit meer. Volgend jaar mag hij kiezen: of we vieren zijn verjaardag hier thuis maar wachten tot het mooi weer is of hij mag drie vriendjes meenemen naar de film. 
Op zo’n dagen wordt er hier steeds in de lapjesmand gezocht naar bruikbare materialen. De vriendjes kregen op zijn feestje allemaal knikkerzakjes mee. Snel gemaakt en plezant om te geven. En ook ideaal voor Kleine Pruts. Zij kreeg ook zo’n zakje en heeft zich al zeer zoet gehouden met die knikkers één voor één van het zakje in haar kookpot te doen, vervolgens over de vloer uit te strooien om dan weer één voor één te gaan oprapen. Ik zeg het u: ’t is een gerief in huis, zo’n knikkerzakje. 
Ook in de klas moet er getrakteerd worden. Ik leefde mij helemaal uit op zelfgebakken koekjes met suikerglazuur en veel -heel veel- kleurstof. ’t Is niet dat iemand dat gaat opeten hé. Hoewel het een serieuse knoeiboel werd en er individuele koekjes tussenzitten waarop nogal ‘gesmodderd’ werd, ben ik van het resultaat wel tevreden. ’t Heeft wel iets zo’n bloementuin. Al chance dat Grote Pruts geen macho is en een schoon bloemetje wel weet te appreciëren. Nu de rest nog…
De juffen (hij heeft er twee) krijgen een stoffen versie: een zsazsa-broche om op te spelden.
Zo, en nu verklaar ik onze feestperiode officieel voor afgesloten. Sinds begin december: sinterklaas, kerstmis, nieuwjaar, 4 verjaardagen (waarvan drie hier in huis), één samenzijns-/huwelijksverjaardag… ’t Is goed geweest.
